Ασπαρτάμη και ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά: Βοηθητικός ο ρόλος τους στο αδυνάτισμα, σύμφωνα με μελέτες

Την άποψη ότι η αντικατάσταση των προϊόντων με πλήρεις θερμίδες με εκείνα που περιέχουν ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά, όπως η ασπαρτάμη, η ακεσουλφάμη, το γλυκαντικό από φυτό …
στέβια, κ.α., μπορεί να συμβάλλει στην απώλεια βάρους έρχονται να υποστηρίξουν ερευνητές που μελέτησαν τα αποτελέσματα από 15 μελέτες των τελευταίων 35 χρόνων. 

Η σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η χρήση γλυκαντικών ουσιών μπορεί να βοηθήσει στην απώλεια ή τη διατήρηση του σωματικού βάρους, στο πλαίσιο πάντα μιας ισορροπημένες διατροφής. Έρχεται δε να απαντήσει στα ερωτήματα πολλών ανθρώπων, που προσπαθούν να χάσουν κιλά, και αναζητούν συμμάχους σε αυτή την κοπιώδη προσπάθεια.

Η μελέτη, την οποία υπογράφουν οι καθηγητές Paige E. Miller και Vanessa Perez από το Center for Epidemiology, Biostatistics and Computational Biology, Exponent Inc, του Σικάγο, έθεσε στο μικροσκόπιο της την επίδραση των ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών στην εξέλιξη του βάρους και στη σύνθεση Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ).

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, που δημοσιεύθηκαν στο American Journal of Clinical Nutrition, η χρήση ασπαρτάμης και άλλων ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών οδήγησε σε μικρή, αλλά σημαντική μείωση του σωματικού βάρους, του ΔΜΣ, της περιμέτρου της μέσης και του σωματικού λίπους. Συγκεκριμένα, η μέση απώλεια βάρους, μέσα από το πρόγραμμα αντικατάστασης των τροφίμων και ποτών με κανονικές θερμίδες με εκείνα που είχαν ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά ήταν της τάξης των 0,8 κιλών.

Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ασπαρτάμη και τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά μπορούν να παίξουν έναν επικουρικό ρόλο σε ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους.
Βέβαια διευκρινίζουν ότι από μόνη της η εν λόγω διατροφική αλλαγή δεν αρκεί για την απώλεια ή τη διατήρηση του σωματικού βάρους, καθώς είναι ανάγκη να συνοδεύεται από μια ισορροπημένη διατροφή και έναν ενεργό τρόπο ζωής, μέσω σωματικής άσκησης.

Να σημειωθεί ότι η μελέτη των Paige E. Miller και Vanessa Perez βασίστηκε στη διεξοδική ανάλυση 15 κλινικών δοκιμών (τον “χρυσό κανόνα” στις επιστημονικές μελέτες) και 9 προοπτικών μελετών, που διενεργήθηκαν σε βάθος 35ετίας, με τη συμμετοχή 2.000 ατόμων.

ΠΗΓΗ:http://biologikaorganikaproionta.com/