Από τη μια είναι το Αιγαίο που με τις όψιμες λιακάδες του επιμένει ν' αναπολεί νοσταλγικά το όνειρο του καλοκαιριού. Από την άλλη οι οξιές της Οσσας που με τις πρώτες φθινοπωρινές δροσιές μεταμορφώνονται σε απέραντο πορφυρό χαλί. Οπως και να 'χει, τούτη η γωνιά της Θεσσαλίας αφομοιώνει μοναδικά τα φυσικά στοιχεία και γεφυρώνει με αρμονία τις εποχές.
Ακολουθώντας από τη Λάρισα το γρήγορο και με αρκετή κίνηση δρόμο που τραβά ανατολικά για το κεφαλοχώρι της Αγιάς και τα παράλια του Αιγαίου, σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να υποψιαστείς τις δυναμικές εναλλαγές που κρύβει αυτή η ξεχωριστή τοπιογραφία μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από τις βαρετές ευθείες του κάμπου.
Ενα πλήθος ορεινών και ημιορεινών κοινοτήτων που ακουμπούν στις καταπράσινες πλαγιές της Οσσας (Κίσαβος) θα σε μυήσουν στα μυστικά της πανέμορφης αυτής περιοχής. Ομως, η αποθέωση του τοπίου θα γίνει στα 500-600 μ. υψόμετρο, όταν θ' αντικρίσεις την απεραντοσύνη του πελάγους, που σε τούτη την άκρη της Ελλάδας φαίνεται πιο γαλάζιο από οπουδήποτε.
Τα χωριά της περιοχής διατηρούν μεγάλο μέρος από τα αρχικά τους αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά και κερδίζουν τις εντυπώσεις καθώς κρύβονται μέσα σε πλούσιο δάσος από καστανιές, πλατάνια, κερασιές, μουριές, μηλιές και καρυδιές.
Βέβαια, η Αγιά έχει χάσει μεγάλο μέρος του παλιού οικιστικού μεγαλείου, καθώς έχουν κτισθεί αρκετά καινούργια τσιμεντένια κτίρια. Ομως, τα ορεινά χωριά Νερόμυλοι, Μεγαλόβρυσο, Μελιβοία και πάνω απ' όλα το πανέμορφο Μεταξοχώρι μοιάζουν με αρχιτεκτονικά κοσμήματα σαν τα κοιτάς από μακριά με τα κουκλίστικα αρχοντόσπιτα στις πλαγιές του βουνού.
Στα χωριά αυτά, αλλά κυρίως στο Μεταξοχώρι, θα ξεχωρίσετε αρκετές από τις παλαιές κατοικίες των εύπορων μεταξέμπορων της περιοχής που ακτινοβολούν ακόμα την αίγλη της εποχής της ευημερίας.
Λεπτομέρειες στην έντυπη έκδοση του «Εθνους» / Ενθετο: «Ταξίδι»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου