Το τζάκι λειτουργεί με μία σχετικά απλή λογική.
Αποτελείται από την εστία που βάζουμε τα ξύλα και ένα μπουρί που είναι ο αγωγός για να φεύγει η κάπνα και ο ζεστός αέρας από το κάψιμο των ξύλων και που τερματίζει επάνω στην καμινάδα.
Όταν το ανάβουμε, ο ζεστός αέρας κατευθύνεται προς τα πάνω -προς την καμινάδα- από το μπουρί (ο ζεστός αέρας είναι πιο ελαφρύς από τον κρύο).
Τα ξύλα για να καούν, χρειάζονται "φρέσκο αέρα" τον οποίον παίρνουνε μέσα από το χώρο μας που εισέρχεται στην εστία.
Το "τράβηγμα" του ζεστού αέρα προς τα πάνω ενισχύεται εξαιτίας και των ανεπαίσθητων ανέμων στην καμινάδα. Φανταστείτε το αεράκι που στροβιλίζει στην ταράτσα μας, αναγκάζει τον αέρα να εξέλθει από την καμινάδα, "ρουφώντας τον" από το μπουρί -άρα και την εστία- που δεν είναι άλλος από το ζεστό αέρα των ξύλων που καίνε.
Πιο απλά, αν υποθέσουμε ότι το μπουρί είναι ένα καλαμάκι, το στροβίλισμα του αέρα στην ταράτσα και στην καμινάδα μας, φανταστείτε ότι δημιουργεί ένα φαινόμενο, όπως αυτό που συμβαίνει όταν ρουφάμε το καλαμάκι. Έτσι αποτραβιέται ο αέρας προς τα πάνω και έξω, σε συνδυασμό με το ότι είναι πιο ζεστός κι έτσι ενισχύεται αυτή του η έξοδος προς τα πάνω και έξω.
Έτσι λοιπόν λειτουργεί το τζάκι.

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου