ΛΙΜΑΝΙ ΚΥΛΛΗΝΗΣ

Ενα λιμάνι σε σημείο νευραλγικό από την αρχαιότητα. Να ενώνει Ανατολή και Δύση. Να εκρήγνυται στα χέρια των Φράγκων. Να σε ταξιδεύει σήμερα σε Ζάκυνθο και Κεφαλονιά. Είτε μένεις, είτε φεύγεις, είτε έρχεσαι στην Κυλλήνη προσ...αράζεις!

Χίλιοι καλοί χωράνε στο λιμάνι της Κυλλήνης- και τα καράβια και τα ψαροκάικα και τα εκδρομικά σκάφη

«Ο φωτισμός των ελληνικών λιμανιών έχει κάτι το αυτοσχέδιο, μοιάζει με προετοιμασία γιορτής», έλεγε ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρι Μίλερ. Μια τέτοια γιορτή προετοιμάζεται κάθε τρεις και λίγο στην Κυλλήνη. Διονύσιος Σολωμός, Ανδρέας Κάλβος, Ιόνιαν Σταρ και Ιονίς λύνουν και δένουν κάβους το καλοκαίρι κάθε μια ώρα σχεδόν προκαλώντας μια γλυκιά αναταραχή στη μεγάλη προβλήτα και φέρνοντας πιο κοντά το... όνειρο. Γιατί πώς αλλιώς να πεις το ταξίδι για Ζάκυνθο και Κεφαλονιά; Ο δρόμος για το Ιόνιο, βλέπεις, περνά μέσα από το λιμάνι της Κυλλήνης!

Σήμερα... Παλαιότερα άλλοι δρόμοι, εξίσου σημαντικοί, περνούσαν από εδώ, από τον όρμο του Αγίου Ζαχαρία. Η Κυλλήνη είναι λιμάνι από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Το σημαντικότερο λιμάνι της δυτικής Πελοποννήσου μάλιστα στην αρχαιότητα, επίνειο της αρχαίας Ηλιδας, του... Ολυμπιακού Χωριού, ας πούμε, των Αγώνων της Ολυμπίας.

Το «Διονύσιος Σολωμός» φορτώνει-ξεφορτώνει και φεύγει για Ζάκυνθο

Τουριστικό και εμπορικό ανέκαθεν. Ιδίως όταν οι Φράγκοι πάτησαν Πελοπόννησο, στα 1200 και κάτι. Ιδρυσαν το πριγκιπάτο της Αχαΐας με πρωτεύουσα την Ανδραβίδα και βρήκαν στο λιμάνι την ιδανική πύλη για τη Δύση. Μετάξι, βελανίδια, κρασί, λάδι και πολλά ακόμη εμπορεύματα φορτώνονταν στις μαούνες, και η νεοϊδρυθείσα από τον Γουλιέλμο Βιλεαρδουίνο φραγκική πόλη-λιμάνι, η ονομαστή Γλαρέντζα, γρήγορα απογειώθηκε.

Εκεί θα τη βρεις, στον λόφο Χελωνάτα της Κυλλήνης, να αγναντεύει το λιμάνι και το Ιόνιο πέλαγος βυθισμένη στα αγριόχορτα και τα λουλούδια. Σε οπτική επαφή και με το κάστρο Χλεμούτσι στο γειτονικό Κάστρο, το διοικητικό κέντρο και νομισματοκοπείο. Τέτοιος πλούτος. Από τα μεγαλύτερα λιμάνια της ανατολικής Μεσογείου τότε. Το κυριότερο του Μοριά σίγουρα.

Αέναη κίνηση, κοσμοπολιτισμός, ως και τράπεζες της Δύσης είχαν εδώ υποκαταστήματα. Εως ότου οι αλλεπάλληλοι κατακτητές άλλαξαν την καλή του μοίρα. Και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, όμως, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Αυτός κατέστρεψε τη Γλαρέντζα, μετά τη λεηλασία των Καταλανών το 1430. Για να μην την πατήσει ξανά ξένο πόδι... Αλλά την πάτησε. Τούρκικο. Το λιμάνι ήταν βέβαια ήδη ένα παρηκμασμένο ψαροχώρι. Πού η αίγλη του παρελθόντος.

Τα ερείπια του ναού του Αγίου Φραγκίσκου στη Γλαρέντζα

Ετσι το παρέλαβαν Επτανήσιοι κι Αρκάδες μετά την απελευθέρωση και βάλθηκαν να το ξαναφτιάξουν. Με τέτοια θέση, δεν το λες και δύσκολη υπόθεση... Η σύνδεση με τα Επτάνησα το 1863, ο σιδηρόδρομος, η αεροπορική βάση στην Ανδραβίδα, η εύφορη γη, τα ιαματικά λουτρά... Η Γλαρέντζα θυμήθηκε την αρχαία ονομασία της και ως Κυλλήνη μπήκε ξανά στους ναυτικούς και τουριστικούς χάρτες. Αν είσαι σπουδαίο λιμάνι μια φορά, είσαι για πάντα, πώς να το κάνουμε.


«Αντίο, Γλαρέντζα»
Πού είναι οι ιππότες και οι πρίγκιπες, οι φραγκοκαλόγεροι και οι βαρόνοι; Κιχ δεν ακούγεται σήμερα στον χαμηλό λόφο όπου κείτονται τα ερείπια του φρουρίου της Γλαρέντζας και του γοτθικού ναού, των μοναδικών υπολειμμάτων της φημισμένης πόλης. Ολο το παιχνίδι παίζεται χαμηλότερα, στο σύγχρονο λιμάνι.

Καθισμένος στο παραπέτο κοιτάς γύρω σου το πολύβουο μελίσσι. Αγροτικά φορτωμένα ηλειακές φράουλες και καρπούζια, φορτηγά προμηθειών, ανυπόμονοι τουρίστες, Επτανήσιοι σε ταξίδια-αστραπή «για δουλειές»... Η κίνηση στην κωμόπολη των 1.000 κατοίκων καλά κρατεί. Και η αναμονή έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από ό,τι περίμενες. Πες το... πρόβα διακοπών!

Σημαντικό μνημείο η μονή Βλαχέρνας

Φοράς μαγιό και ξαπλώνεις στη «χρυσή αμμουδιά» που απλώνεται δίπλα του. Εξι χιλιόμετρα παραλίας, εξοπλισμένα με ομπρέλες, ξαπλώστρες, beach volley. Βουτάς και ξαναβουτάς στα κρυστάλλινα νερά. Ιόνιο είναι κι εδώ, ποιος βιάζεται να φύγει;

Το καλοκαίρι έρχεται στην Κυλλήνη πιο γρήγορα! Το νιώθεις στο καμένο από τον ήλιο δέρμα, το βλέπεις στο αλιευτικό καταφύγιο όπου τα πρώτα κότερα έχουν ήδη πάρει θέση. Πλάι τους, καμιά 50 ψαράδες νετάρουν τα δίχτυα τους και σιχτιρίζουν τον καιρό που δεν ήταν με το μέρος τους φέτος.

Εστω κι έτσι όμως, το φρέσκο ψάρι δεν λείπει από τα ουζερί και τις φημισμένες ψαροταβέρνες της Κυλλήνης. Εκεί κάθεσαι, πού αλλού; Ούζο, θαλασσομεζέδες, κουβεντολόι - οι διακοπές σου έχουν ήδη αρχίσει κι άσε τους άλλους να περιμένουν στην προβλήτα.

Συντροφιά στους ηλικιωμένους του ιδρύματος που φιλοξενεί η Παναγία η Βλαχέρνα

Η κοντινότερη βόλτα που μπορείς να κάνεις είναι ως τη μονή της Βλαχέρνας. Δύο χιλιόμετρα δρόμος, ένας περίπατος μες στις ελιές. Χτυπάς το... κουδούνι και η μεγάλη ξύλινη πόρτα ανοίγει. Ο ναός της Παναγίας αστράφτει με την εντυπωσιακή του διακόσμηση δείχνοντας με περηφάνια τα 900 χρόνια ζωής του. Δεν είναι μόνος. Κι άλλοι υπέργηροι σουλατσάρουν γύρω του, κάθονται στα νεόκτιστα μπαλκόνια, σε κοιτούν αδιάφορα.

Το μοναστήρι δεν είναι μόνο σπουδαίο αρχιτεκτονικό μνημείο λόγω της μείξης βυζαντινών και φραγκικών στοιχείων, δεν είναι μόνο μεγάλο προσκύνημα χάρη στη θεωρούμενη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, είναι και φιλάνθρωπο και φιλοξενεί το ίδρυμα χρονίως πασχόντων και κατάκοιτων γερόντων.

Πίσω στο λιμάνι, ξορκίζεις τις στενάχωρες σκέψεις στη θάλασσα. Σχεδόν τρέχεις ως την παραλία της Καυκαλίδας. Στο ομώνυμο νησάκι εμπρός σου, δυο απλωτές κολύμπι από την ακτή, ο περίφημος πέτρινος φάρος της Καυκαλίδας σε μαγνητίζει. Από το 1906 βοηθά την ασφαλή ναυσιπλοΐα από το δυτικότερο σημείο της Πελοποννήσου.

Λίγο πριν ανάψει για να υποδεχτεί τη νύχτα, ο ήλιος γέρνει στο πλάι του σε ένα υπερθέαμα για εκλεκτούς θεατές. Τα πάντα γύρω σου φωνάζουν να μείνεις. Βυθίζεσαι στα φλογισμένα νερά, κοιτάς τα σκιασμένα βουνά της Ζακύνθου. Το καράβι εμφανίζεται έξαφνα στον κάβο κι όλος ο ρομαντισμός πάει περίπατο! Πίσω στο λιμάνι τρέχοντας. Αντίο, Γλαρέντζα! Πάμε Ιόνιο!

ΠΗΓΗ:thetravelbook.gr