Τώρα που οι Δαναοί έφεραν τα δώρα τους, αποδεικνύεται πως είχε δίκιο ο Μάργκαρετ Θάτσερ όταν έλεγε πως οι σοσιαλιστές κυβερνήσεις: «εξαντλούν τα χρήματα των ανθρώπων».
Κατά τον αρθρογράφο του Newsweek και άλλων σημαντικών αμερικανικών μέσων, Τζορτζ Γουίλ, το δράμα της Ελλάδας έγινε μελόδραμα.
Η Ελλάδα ζητάει κι άλλα χρήματα από τους δανειστές της, με αποτέλεσμα αν γίνει αυτό θα προστεθούν στο βουνό του χρέους που, ήδη, κουβαλάει. «Αυτή η παρατεταμένη διαμάχη θα οδηγήσει σε ένα μη επιθυμητό μακελειό και η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει και θα μετατραπεί σε ένα εποικοδομητικό παράδειγμα για όλες τις άλλες κυβερνήσεις που διαχειρίζονται μη βιώσιμες λύσεις. Τον Ιανουάριο, οι Έλληνες ψηφοφόροι έδωσαν δύναμη στον ΣΥΡΙΖΑ που αποτελείται από μαρξιστές, μαοϊκούς και υποστηρικτές του Τσε Γκεβάρα. Ο Τσίπρας είναι ένας 40χρονος συνταξιούχος φοιτητής που κατήγγειλε αμέσως τα μέτρα κατά της Ρωσίας για το διαμελισμό της Ουκρανίας. Επέλεξε μόνο ένα μέλος με προηγούμενη εμπειρία σε κυβέρνηση και αυτός είναι είναι σταλινικός», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γουίλ.
Στη συνέχεια αναφέρει πως ο υπουργός Παιδείας θέλει να καταργήσει την αρχή της αριστείας θεωρώντας πως είναι μια στρεβλή φιλοδοξία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει, ανέβηκε στην εξουσία υποσχόμενος πως θα καταργήσει τη λιτότητα και τα μνημόνια και το πρώτο που έκανε ήταν να επαναπροσλάβει 12.000 υπαλλήλους. Ενώ σε μια προσπάθεια να δείξει ότι δεν υπάρξει άλλη ταπείνωση, όξυνε τις σχέσεις τους με τους δανειστές.
«Ο Τσίπρας έδωσε παραληρηματικές υποσχέσεις στους ψηφοφόρους τους, υποχρεώνοντας τους άλλους Ευρωπαίους φορολογούμενους να τις χρηματοδοτήσουν. Αναφέρει πως οι πιστωτές λεηλατούν την Ελλάδα, ενώ εκείνος λεηλατεί τα χρήματα των φορέων του δημοσίου και των Δήμων με το να τους παίρνει τα αποθεματικά. Ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, ο Γιάνης Βαρουφάκης, είναι ένα θαυμαστής του νομπελίστα Τζον Νας και ενδιαφέρεται για τη θεωρία των παιγνίων. Η ιδέα του περί συνεργασίας είναι να κατηγορεί τους πιστωτές με τα χρήματα των οποίων ζει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα. Ο Τσίπρας χρησιμοποιεί τον Χέμινγουεϊ για να πει ''για ποιον χτυπάει η καμπάνα''. Από το 2001, οπότε και εισήλθε στην Ευρωζώνη, η Ελλάδα έχει δανειστεί ένα ποσό 1,7 φορές πάνω από το ΑΕΠ της για το 2013. Είναι ένας επαίτης που ελπίζει να επεκτείνει και αν υποκρίνεται για πάντα. Αυτό, όμως, θα ενθαρρύνει και άλλες ευρωπαϊκές σοσιαλιστικές κυβερνήσεις να ρίχνουν τα χρέη τους σε άλλους».
Και καταλήγει την πολεμική του ως εξής: «Η Ελλάδα είναι μια χώρα με μόλις 11 εκατομμύρια ανθρώπους και προσφέρει μόλις το 2% στο ΑΕΠ της Ευρωζώνης. Επομένως, δεν θα προκαλέσει μόλυνση αν εξέλθει από την ένωση. Αν η Ελλάδα θέλει τόσο πολύ την κυριαρχία της και θεωρεί πως είναι τίποτα οι συνθήκες που επιβάλλουν οι πιστωτές, γιατί η ΕΕ να γίνει η ''πισίνα'' των εθνών; Η ΕΕ έχει μια σημαία που κανείς δεν χαιρετάει και έναν ύμνο που κανείς δεν τραγουδάει, έναν πρόεδρο που κανείς δεν θυμάται το όνομά του και ένα κοινοβούλιο που έχει αφαιρέσει τις αρμοδιότητες των νομοθετών των χωρών. Επίσης διαθέτει γραφειοκρατία που κανείς δεν θαυμάζει. Ελέγχους και κανόνες για δημοσιονομική ευθύτητα που κανένα μέλος δεν έχει τιμωρηθεί για την αδιαφορία του σε αυτούς. Έχει, όμως, ένα μέλος, την Ελλάδα, του οποίου οι δυσκολίες είναι, όντως, διδακτικές. Η αρχαία Αθήνα δίδαξε τη δημοκρατία, αλλά η σημερινή κατάσταση της Αθήνας μας υπενθυμίζει ότι η πραγματικότητα δεν σέβεται τις δημοκρατικές αυταπάτες».
Πηγή:iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου