«Το ΙSIL ελέγχεται από πράκτορες της ΜΙΤ και ο Μ.Ομπάμα απείλησε την Τουρκία με διαμελισμό εάν προχωρήσει τον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου και δεν εγκαταλείψει τους ισλαμιστές στην Συρία» γράφει σε εκτενές άρθρο του ο διάσημος και ανεξάρτητος Γάλλος αναλυτής Τιερί Μεισάν, που είναι γνωστόε για τις γνώσεις και τις πληροφορίες που έχει πάνω σε θέματα κατασκοπείας,γεωπολιτικής και διπλωματίας,
Ο Τιερί Μεισάν είναι γνωστός από την γεωστρατηγική σελίδα που διατηρεί www.voltairenet.org, και φημίζεται για τα θέματα τα οποία θίγει.
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο-ανάλυση του Τιερί Μεισάν:
«Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ο George Friedman, ιδρυτής της ιδιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών Stratfor, έπεισε τους ηγέτες της Δύσης ότι οι χώρες BRICS δεν θα παίξουν σημαντικό ρόλο στον εικοστό πρώτο αιώνα, αλλά ότι θα το πετύχει η ισλαμική Τουρκία [1]. Ο Friedman είναι πρώην συνεργάτης του Andrew Marshall, του στρατηγικού σύμβουλου του Πεντάγωνου από το 1973 έως το 2015 [2].
Η προπαγάνδα υπέρ του τουρκικού ισλαμισμού, ως οικονομικό και πολιτικό μοντέλο, ενισχύθηκε από την τουρκική ισλαμική ηγεσία μέσω ορισμένων Γάλλων προσωπικοτήτων που διαφθάρηκαν (Anne Lauvergeon, ο Alexandre Adler, Joachim Bitterlich, Hélène Conway-Mouret, Jean Francois Copé, Henri de Castries, Augustin de Romanet, Laurence Dumont, Claude Fischer, Stéphane Fouks, Bernard Guetta, Élisabeth Guigou, Hubert Haenel, Jean-Pierre Jouyet, Αλέν Ζιπέ, Pierre Lellouche, Gérard Mestrallet, Thierry de Montbrial, Pierre Moscovici, Philippe Petitcolin, Alain Richard, Μισέλ Ροκάρ, Daniel Rondeau, Bernard Soulage, Catherine Tasca, Denis Verret, Wilfried Verstraete, για να αναφέρουμε μόνο μερικά ονόματα).
Ωστόσο, η Τουρκία βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα της κατάρρευσης σε σημείο που η επιβίωσή της ως κράτος, απειλείται άμεσα.
Το σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας
Το 2001, οι στρατιωτικοί (της σχολής Strauss) του υπουργείου Άμυνας είχαν κατά νου την αναδιαμόρφωση της «ευρύτερης Μέσης Ανατολής», η οποία προέβλεπε τη διαίρεση της Τουρκίας υπέρ ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν, ενώνοντας τους Κούρδους της σημερινής Τουρκίας, του Ιράκ και του Ιράν.
Αυτό το σχέδιο προϋπόθετε την έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, τη συμφιλίωση μεταξύ κουρδικών φυλών και φατριών, που τα πάντα χωρίζουν -συμπεριλαμβανομένης και της γλώσσας- και σημαντικές μετακινήσεις πληθυσμών.
Ο συνταγματάρχης Ralph Peters μίλησε για αυτό το σχέδιο σε ένα άρθρο του Parameters το 2001, πριν από τη δημοσίευση του χάρτη του το 2005. Ο Peters είναι μαθητής του Robert Strausz-Hupe, πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Άγκυρα και θεωρητικού του Novus Orbis Terrarum (η «Νέα Τάξη Πραγμάτων») [3].
Αυτό το τρελό σχέδιο ξαναήρθε στην επιφάνεια, πριν από ένα μήνα, με τη συμφωνία Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας που διαπραγματεύτηκε στο περιθώριο των συνομιλιών 5 + 1 για τα πυρηνικά του Ιράν [4]. Το Τελ Αβίβ και το Ριάντ υπολόγιζαν την Τουρκία για την ανατροπή της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας. Πράγματι, η Άγκυρα είχε σταθερά δεσμευτεί σε αυτήν την κατεύθυνση, όταν το ΝΑΤΟ ολοκλήρωσε τη μεταφορά του Landcom (κοινή διοίκηση των Χερσαίων Δυνάμεων) στη Σμύρνη, τον Ιούλιο του 2013 [5].
Πανικόβλητος λόγω της αμερικανικής παθητικότητας, ο Ερντογκάν είχε τότε οργανώσει υπό ψευδή σημαία (false flag) το χημικό βομβαρδισμό της Ghouta της Δαμασκού για να αναγκάσει το ΝΑΤΟ να επέμβει. Αλλά μάταια. Το επανέλαβε ένα χρόνο αργότερα, υποσχόμενος να χρησιμοποιήσει το Διεθνή Συνασπισμό αντι-Daesh για να κατακτήσει τη Δαμασκό. Το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, τα οποία πλήρωσαν το κύριο βάρος αυτών των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων δεν θα έχουν καμία αυτοσυγκράτηση για να προκαλέσουν τον εμφύλιο πόλεμο στην Τουρκία.
Η αλλαγή πολιτικής στην Ουάσιγκτον
Ωστόσο, δύο στοιχεία φαίνονται να είναι κατά της διάλυσης της Τουρκίας.
- Κατ ’αρχάς, το ίδιο το Υπουργείο Άμυνας. Μετά την αποχώρηση του Andrew Marshall, ο νέος στρατηγιστής, συνταγματάρχης James H. Baker, δεν είναι στρωσικός. Διαλογίζεται στο πλαίσιο των αρχών της Συνθήκης της Βεστφαλίας και κατευθύνει το Πεντάγωνο σε αντιπαράθεση τύπου Ψυχρού Πολέμου [6]. Το όραμα του Baker αντιστοιχεί με εκείνο της νέας Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής (new National Military Strategy ) [7]. Επιπλέον, αυτή συμμερίζεται και ο νέος επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Στρατηγός Joseph Dundord [8]. Με άλλα λόγια, το Πεντάγωνο φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τη «στρατηγική του χάους» [9] και να επιθυμεί να στηρίζεται από δω και στο εξής πάλι σε κράτη.
- Δεύτερον, ανήσυχη λόγω της πιθανής μετακίνησης του Ισλαμικού Εμιράτου («Daesh») από το Λεβάντε προς τον Καύκασο, η Ρωσία διαπραγματεύθηκε -με την έγκριση της Ουάσιγκτον-, μια συμφωνία μεταξύ
- της Συρίας (που δέχεται τώρα επίθεση από τη Daesh),
- της Σαουδικής Αραβίας (κύριος σημερινός χρηματοδότης της τρομοκρατικής οργάνωσης)
- και της Τουρκίας (η οποία παρέχει την επιχειρησιακή διοίκηση της οργάνωσης).
Το σχέδιο αυτό παρουσιάστηκε στις 29 Ιουνίου από τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στον Υπουργό Εξωτερικών της Συρίας, Walid Muallem, και στην ειδική συμβούλο του Προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ, Bouthaina Shaaban [10].
Ακολούθησαν αμέσως ανταλλαγές μεταξύ των μερών.
• Στις 5 Ιουλίου, μια αντιπροσωπεία των συριακών μυστικών υπηρεσιών έγινε δεκτή από τον Σαουδάραβα διάδοχο πρίγκιπα, Μπιν Μοχάμαντ Σαλμάν.
• Η Τουρκία δέχτηκε έναν ανεπίσημο απεσταλμένο της Δαμασκού, και στη συνέχεια έστειλε τον δικό της στη Δαμασκό. Μετά την υπογραφή της συμφωνίας 5 + 1, σταμάτησε την υποστήριξή της Daesh και συνέλαβε 29 διακινητές [11].
Και οι δύο εξελίξεις είναι επομένως πλέον δυνατές: είτε μια μετατόπιση του πολέμου από τη Συρία προς τη Τουρκία, είτε ένας περιφερειακός συντονισμός ενάντια της Daesh.
Η κατάσταση στην Τουρκία
Παρ ’όλα αυτά, η Τουρκία έχει μεταμορφωθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
- Κατ ’αρχάς, η οικονομία της κατέρρευσε. Η συμμετοχή της στον πόλεμο κατά της Λιβύης της έχει στερήσει ένα από τους σημαντικότερους πελάτες της και δεν έχει ωφεληθεί, καθώς αυτός ο πελάτης έχει καταστεί αφερέγγυος.
Η συμμετοχή της στον πόλεμο εναντίον της Συρίας ήταν λιγότερο δραματική, καθώς η συρο-ιρανο-τουρκική κοινή αγορά ήταν ακόμη σε εμβρυακή κατάσταση. Αλλά το σωρευτικό αποτέλεσμα αυτών των δύο πολέμων έσπασε την ανάπτυξη της χώρας που βρίσκεται στο σημείο να γίνει αρνητική.
Επιπλέον, μέρος της τουρκικής οικονομίας βασίζεται σήμερα στη πώληση προϊόντων που κατασκεύαζονται για τις μεγάλες ευρωπαϊκές μάρκες που εκτρέπονται από τα νόμιμα εμπορικά κανάλια χωρίς τη γνώση των χορηγών τους. Αυτή η μαζική πειρατεία επηρεάζει πλέον την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Δεύτερον, για να κερδίσει την εξουσία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προστατεύτηκε από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα συλλαμβάνοντας ανώτερους αξιωματικούς και κατηγορώντας τους ότι συνωμοτούσαν εναντίον του κράτους. Στη πρώτη περίοδο, επιτέθηκε στο δίκτυο Gladio του ΝΑΤΟ (Εργκένεκον στην τουρκική εκδοχή του) [12].
Στη συνέχεια, σε ένα δεύτερο στάδιο, συνέλαβε τους αξιωματικούς που σχεδίαζαν το ενδεχόμενο να αλλάξουν συμμαχία με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και είχαν επικοινωνήσει με το κινεζικό Λαϊκό Στρατό, κατηγορώντας τους ότι ανήκουν στην ίδια οργάνωση Εργκένεκον, κατηγορία που δεν είχε κανένα νόημα [13]».
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο-ανάλυση του Τιερί Μεισάν:
«Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ο George Friedman, ιδρυτής της ιδιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών Stratfor, έπεισε τους ηγέτες της Δύσης ότι οι χώρες BRICS δεν θα παίξουν σημαντικό ρόλο στον εικοστό πρώτο αιώνα, αλλά ότι θα το πετύχει η ισλαμική Τουρκία [1]. Ο Friedman είναι πρώην συνεργάτης του Andrew Marshall, του στρατηγικού σύμβουλου του Πεντάγωνου από το 1973 έως το 2015 [2].
Η προπαγάνδα υπέρ του τουρκικού ισλαμισμού, ως οικονομικό και πολιτικό μοντέλο, ενισχύθηκε από την τουρκική ισλαμική ηγεσία μέσω ορισμένων Γάλλων προσωπικοτήτων που διαφθάρηκαν (Anne Lauvergeon, ο Alexandre Adler, Joachim Bitterlich, Hélène Conway-Mouret, Jean Francois Copé, Henri de Castries, Augustin de Romanet, Laurence Dumont, Claude Fischer, Stéphane Fouks, Bernard Guetta, Élisabeth Guigou, Hubert Haenel, Jean-Pierre Jouyet, Αλέν Ζιπέ, Pierre Lellouche, Gérard Mestrallet, Thierry de Montbrial, Pierre Moscovici, Philippe Petitcolin, Alain Richard, Μισέλ Ροκάρ, Daniel Rondeau, Bernard Soulage, Catherine Tasca, Denis Verret, Wilfried Verstraete, για να αναφέρουμε μόνο μερικά ονόματα).
Ωστόσο, η Τουρκία βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα της κατάρρευσης σε σημείο που η επιβίωσή της ως κράτος, απειλείται άμεσα.
Το σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας
Το 2001, οι στρατιωτικοί (της σχολής Strauss) του υπουργείου Άμυνας είχαν κατά νου την αναδιαμόρφωση της «ευρύτερης Μέσης Ανατολής», η οποία προέβλεπε τη διαίρεση της Τουρκίας υπέρ ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν, ενώνοντας τους Κούρδους της σημερινής Τουρκίας, του Ιράκ και του Ιράν.
Αυτό το σχέδιο προϋπόθετε την έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, τη συμφιλίωση μεταξύ κουρδικών φυλών και φατριών, που τα πάντα χωρίζουν -συμπεριλαμβανομένης και της γλώσσας- και σημαντικές μετακινήσεις πληθυσμών.
Ο συνταγματάρχης Ralph Peters μίλησε για αυτό το σχέδιο σε ένα άρθρο του Parameters το 2001, πριν από τη δημοσίευση του χάρτη του το 2005. Ο Peters είναι μαθητής του Robert Strausz-Hupe, πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Άγκυρα και θεωρητικού του Novus Orbis Terrarum (η «Νέα Τάξη Πραγμάτων») [3].
Αυτό το τρελό σχέδιο ξαναήρθε στην επιφάνεια, πριν από ένα μήνα, με τη συμφωνία Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας που διαπραγματεύτηκε στο περιθώριο των συνομιλιών 5 + 1 για τα πυρηνικά του Ιράν [4]. Το Τελ Αβίβ και το Ριάντ υπολόγιζαν την Τουρκία για την ανατροπή της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας. Πράγματι, η Άγκυρα είχε σταθερά δεσμευτεί σε αυτήν την κατεύθυνση, όταν το ΝΑΤΟ ολοκλήρωσε τη μεταφορά του Landcom (κοινή διοίκηση των Χερσαίων Δυνάμεων) στη Σμύρνη, τον Ιούλιο του 2013 [5].
Πανικόβλητος λόγω της αμερικανικής παθητικότητας, ο Ερντογκάν είχε τότε οργανώσει υπό ψευδή σημαία (false flag) το χημικό βομβαρδισμό της Ghouta της Δαμασκού για να αναγκάσει το ΝΑΤΟ να επέμβει. Αλλά μάταια. Το επανέλαβε ένα χρόνο αργότερα, υποσχόμενος να χρησιμοποιήσει το Διεθνή Συνασπισμό αντι-Daesh για να κατακτήσει τη Δαμασκό. Το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, τα οποία πλήρωσαν το κύριο βάρος αυτών των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων δεν θα έχουν καμία αυτοσυγκράτηση για να προκαλέσουν τον εμφύλιο πόλεμο στην Τουρκία.
Η αλλαγή πολιτικής στην Ουάσιγκτον
Ωστόσο, δύο στοιχεία φαίνονται να είναι κατά της διάλυσης της Τουρκίας.
- Κατ ’αρχάς, το ίδιο το Υπουργείο Άμυνας. Μετά την αποχώρηση του Andrew Marshall, ο νέος στρατηγιστής, συνταγματάρχης James H. Baker, δεν είναι στρωσικός. Διαλογίζεται στο πλαίσιο των αρχών της Συνθήκης της Βεστφαλίας και κατευθύνει το Πεντάγωνο σε αντιπαράθεση τύπου Ψυχρού Πολέμου [6]. Το όραμα του Baker αντιστοιχεί με εκείνο της νέας Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής (new National Military Strategy ) [7]. Επιπλέον, αυτή συμμερίζεται και ο νέος επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Στρατηγός Joseph Dundord [8]. Με άλλα λόγια, το Πεντάγωνο φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τη «στρατηγική του χάους» [9] και να επιθυμεί να στηρίζεται από δω και στο εξής πάλι σε κράτη.
- Δεύτερον, ανήσυχη λόγω της πιθανής μετακίνησης του Ισλαμικού Εμιράτου («Daesh») από το Λεβάντε προς τον Καύκασο, η Ρωσία διαπραγματεύθηκε -με την έγκριση της Ουάσιγκτον-, μια συμφωνία μεταξύ
- της Συρίας (που δέχεται τώρα επίθεση από τη Daesh),
- της Σαουδικής Αραβίας (κύριος σημερινός χρηματοδότης της τρομοκρατικής οργάνωσης)
- και της Τουρκίας (η οποία παρέχει την επιχειρησιακή διοίκηση της οργάνωσης).
Το σχέδιο αυτό παρουσιάστηκε στις 29 Ιουνίου από τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στον Υπουργό Εξωτερικών της Συρίας, Walid Muallem, και στην ειδική συμβούλο του Προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ, Bouthaina Shaaban [10].
Ακολούθησαν αμέσως ανταλλαγές μεταξύ των μερών.
• Στις 5 Ιουλίου, μια αντιπροσωπεία των συριακών μυστικών υπηρεσιών έγινε δεκτή από τον Σαουδάραβα διάδοχο πρίγκιπα, Μπιν Μοχάμαντ Σαλμάν.
• Η Τουρκία δέχτηκε έναν ανεπίσημο απεσταλμένο της Δαμασκού, και στη συνέχεια έστειλε τον δικό της στη Δαμασκό. Μετά την υπογραφή της συμφωνίας 5 + 1, σταμάτησε την υποστήριξή της Daesh και συνέλαβε 29 διακινητές [11].
Και οι δύο εξελίξεις είναι επομένως πλέον δυνατές: είτε μια μετατόπιση του πολέμου από τη Συρία προς τη Τουρκία, είτε ένας περιφερειακός συντονισμός ενάντια της Daesh.
Η κατάσταση στην Τουρκία
Παρ ’όλα αυτά, η Τουρκία έχει μεταμορφωθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
- Κατ ’αρχάς, η οικονομία της κατέρρευσε. Η συμμετοχή της στον πόλεμο κατά της Λιβύης της έχει στερήσει ένα από τους σημαντικότερους πελάτες της και δεν έχει ωφεληθεί, καθώς αυτός ο πελάτης έχει καταστεί αφερέγγυος.
Η συμμετοχή της στον πόλεμο εναντίον της Συρίας ήταν λιγότερο δραματική, καθώς η συρο-ιρανο-τουρκική κοινή αγορά ήταν ακόμη σε εμβρυακή κατάσταση. Αλλά το σωρευτικό αποτέλεσμα αυτών των δύο πολέμων έσπασε την ανάπτυξη της χώρας που βρίσκεται στο σημείο να γίνει αρνητική.
Επιπλέον, μέρος της τουρκικής οικονομίας βασίζεται σήμερα στη πώληση προϊόντων που κατασκεύαζονται για τις μεγάλες ευρωπαϊκές μάρκες που εκτρέπονται από τα νόμιμα εμπορικά κανάλια χωρίς τη γνώση των χορηγών τους. Αυτή η μαζική πειρατεία επηρεάζει πλέον την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Δεύτερον, για να κερδίσει την εξουσία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προστατεύτηκε από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα συλλαμβάνοντας ανώτερους αξιωματικούς και κατηγορώντας τους ότι συνωμοτούσαν εναντίον του κράτους. Στη πρώτη περίοδο, επιτέθηκε στο δίκτυο Gladio του ΝΑΤΟ (Εργκένεκον στην τουρκική εκδοχή του) [12].
Στη συνέχεια, σε ένα δεύτερο στάδιο, συνέλαβε τους αξιωματικούς που σχεδίαζαν το ενδεχόμενο να αλλάξουν συμμαχία με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και είχαν επικοινωνήσει με το κινεζικό Λαϊκό Στρατό, κατηγορώντας τους ότι ανήκουν στην ίδια οργάνωση Εργκένεκον, κατηγορία που δεν είχε κανένα νόημα [13]».
ΠΗΓΗ:voicenews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου