Εννέα στα δέκα οδοντικά προβλήματα οφείλονται στην κακή στοματική υγιεινή και σε κακές συνήθειες που μερικές φορές δεν ξέρουμε καν ότι τις υιοθετούμε.
Ο χειρουργός-οδοντίατρος Ιωσήφ Φ. Ναεράτος εξηγεί ποιες πραγματικά βλάπτουν τα δόντια και ποιες έχουν αναίτια κακή φήμη.
* Πιπίλα. Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους πολλών γονιών είναι ότι αν δώσουν στα μωρά πιπίλα, θα χαλάσουν τα δόντια τους. Η αλήθεια είναι ότι η χρήση της μέχρι την ηλικία των 3 ετών δεν προκαλεί σοβαρά προβλήματα στα δόντια. Μετά, όμως, πρέπει να διακοπεί.
* Βούρτσισμα. Αν και πολλοί συνιστούν να μην βουρτσίζουμε τα δόντια μας αν δεν περάσει μισή ώρα από το φαγητό, το σωστό είναι να τα βουρτσίζουμε αμέσως μετά (ει δυνατόν μέσα στο πρώτο 5λεπτο), ώστε να μην προλάβουν τα οξέα να τα διαβρώσουν.
* Οδοντόβουρτσα. Η κοινή πεποίθηση είναι πως η οδοντόβουρτσα πρέπει να αλλάζει κάθε 3 ή 6 μήνες, αλλά στην πραγματικότητα η αλλαγή πρέπει να γίνεται μόλις στραβώσουν οι τρίχες της. Το πότε θα συμβεί αυτό εξαρτάται από το πόσο δυνατά και πόσο συχνά βουρτσίζει κανείς τα δόντια του.
* Ζάχαρη. Η ζάχαρη θεωρείται η κύρια αιτία τερηδόνας, αλλά η αλήθεια είναι πως όλοι οι υδατάνθρακες (ζάχαρη και προϊόντα με ζάχαρη, ψωμί, ρύζι, μακαρόνια, μέλι) είναι εξίσου επιβαρυντικοί για τα δόντια, διότι αποτελούν την «τροφή» των μικροβίων που φυσιολογικά υπάρχουν στο στόμα και παράγουν οξέα ως υποπροϊόν του μεταβολισμού τους.
Το καθοριστικό, όμως, δεν είναι η ποσότητα των υδατανθράκων που καταναλώνει κανείς, αλλά η συχνότητα της κατανάλωσης. Και αυτό, διότι είτε φάει 1 γραμμάριο υδατάνθρακα είτε 10 κιλά, θα παραχθούν οξέα τα οποία θα εξουδετερωθούν από το σάλιο μέσα σε 20-40 λεπτά.
Επομένως αν κάποιος τσιμπολογάει υδατάνθρακες κάθε μία ώρα, το στόμα του θα είναι ολημερίς γεμάτο οξέα, τα οποία θα διαβρώσουν σιγά-σιγά τα δόντια του.
Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαιτέρως αυξημένος στα παιδιά και τους εφήβους - κυρίως στις ηλικίες 2-18 ετών όπου δημιουργούνται οι περισσότερες τερηδόνες, διότι δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί η ενασβεστίωση των δοντιών (συνήθως ολοκληρώνεται μετά την ηλικία των 22-25 ετών, οπότε και επικρατούν άλλα προβλήματα και πιο δύσκολα εμφανίζεται τερηδόνα).
Η λύση είναι να καταναλώνονται οι υδατάνθρακες μαζί με τα κύρια γεύματα και αμέσως μετά να ξεπλένεται καλά το στόμα με νερό.
Το καθοριστικό, όμως, δεν είναι η ποσότητα των υδατανθράκων που καταναλώνει κανείς, αλλά η συχνότητα της κατανάλωσης. Και αυτό, διότι είτε φάει 1 γραμμάριο υδατάνθρακα είτε 10 κιλά, θα παραχθούν οξέα τα οποία θα εξουδετερωθούν από το σάλιο μέσα σε 20-40 λεπτά.
Επομένως αν κάποιος τσιμπολογάει υδατάνθρακες κάθε μία ώρα, το στόμα του θα είναι ολημερίς γεμάτο οξέα, τα οποία θα διαβρώσουν σιγά-σιγά τα δόντια του.
Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαιτέρως αυξημένος στα παιδιά και τους εφήβους - κυρίως στις ηλικίες 2-18 ετών όπου δημιουργούνται οι περισσότερες τερηδόνες, διότι δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί η ενασβεστίωση των δοντιών (συνήθως ολοκληρώνεται μετά την ηλικία των 22-25 ετών, οπότε και επικρατούν άλλα προβλήματα και πιο δύσκολα εμφανίζεται τερηδόνα).
Η λύση είναι να καταναλώνονται οι υδατάνθρακες μαζί με τα κύρια γεύματα και αμέσως μετά να ξεπλένεται καλά το στόμα με νερό.
* Γλυκά. Τα χειρότερα για τα δόντια είναι όσα «κολλάνε» πάνω τους, με πρώτες τις καραμέλες. Δίχως βούρτσισμα αμέσως μετά την κατανάλωσή τους, τα κολλώδη τρόφιμα παραμένουν επί ώρες στην επιφάνεια των δοντιών διεγείροντας ασταμάτητα την παραγωγή οξέων.
* Ροφήματα με καλαμάκι. Η κατανάλωση των διαφόρων ροφημάτων με ζάχαρη με καλαμάκι, μπορεί να προστατεύσει λίγο τα δόντια από τις χρωστικές ουσίες (λ.χ. του καφέ και του τσαγιού) και από την διάχυση των υδατανθράκων σε όλα τα δόντια, αλλά μόνο εφ’ όσον κάποιος καταπίνει αμέσως το υγρό.
* Τυρί. Παρότι πολλοί πιστεύουν ότι λίγο τυρί μετά το φαγητό εξουδετερώνει τα οξέα του στόματος, αυτό δεν τεκμηριώνεται από τις υπάρχουσες μελέτες.
* Ανθρακικό. Είναι μύθος ότι το ανθρακικό διαβρώνει το «σμάλτο» (αδαμαντίνη ουσία) των δοντιών. Την διάβρωση την προκαλεί η ζάχαρη και άλλοι πρόσθετοι υδατάνθρακες όπως η φρουκτόζη, η σουκραλόζη και η γλυκόζη, αλλά όχι το ανθρακικό.
* Λεμόνι. Μπορεί να διαβρώσει τα δόντια αν τρώει κανείς τον καρπό του, αλλά προκαλεί πολύ μικρότερη βλάβη όταν καταναλώνεται σε μορφή λεμονάδας (χωρίς ζάχαρη).
* Κάπνισμα. Είναι μύθος ότι το κάπνισμα προκαλεί τερηδόνα. Ωστόσο αλλοιώνει το χρώμα των δοντιών, προκαλεί σοβαρές ουλίτιδες και - το κυριότερο - ενέχει κίνδυνο καρκίνου στην στοματική κοιλότητα, και όχι μόνο.
ΑΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου