Τα ιστορικά μνημεία που προσελκύουν εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο τα γνωρίζουμε. Γι’ αυτό θα ρίξουμε μια ματιά σε αρχαία αξιοθέατα που δεν σχηματίζουν τις κλασικές ορδές, όχι γιατί δεν έχουν κάτι να επιδείξουν, αλλά γιατί ο περισσότερος κόσμος δεν τα γνωρίζει.
Η Πέτρα, το Κολοσσαίο, ο ναός της Άνγκορ Βατ είναι μνημεία που έχουν προβληθεί αρκετά κι ακόμα κι αν δεν τα έχετε επισκεφτεί, σίγουρα έχετε διαβάσει γι’ αυτά. Τι θα λέγατε, όμως, για ένα διαφορετικό ταξίδι στην αρχαιότητα, μέσα από μνημεία τα οποία δεν βρίσκονται και τόσο συχνά στο ταξιδιωτικό πρόγραμμα των τουριστών, αλλά είναι εντυπωσιακά κι έχουν ψηφιστεί από του χρήστες του site Quora ως τα λιγότερο γνωστά μνημεία που αξίζει τον κόπο να δούμε στη ζωή μας;
Derinkuyu, Τουρκία
Κάτω από τη μικρή πόλη Derinkuyu, 750 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Κωνσταντινούπολης, βρίσκεται το μεγαλύτερο σύστημα σπηλιών που έχει φτιαχτεί ποτέ από άνθρωπο και αποτελεί μια υπόγεια πόλη της Τουρκίας, η οποία μοιράζεται την ίδια ονομασία με την συμβατική Derinkuyu που βρίσκεται πάνω στο έδαφος. Το αρχαίο αυτό θαύμα της Ανατολίας έχει όλα τα στοιχεία ενός εξελιγμένου κέντρου, με σχολεία και εκκλησίες, αντί, όμως, να βρίσκεται στην επιφάνεια, σκαλίστηκε σε μαλακά ηφαιστειακά πετρώματα 60-85 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, κάπου ανάμεσα στον 7-8ο αιώνα π.Χ.. Ο λόγος που χτίστηκε υπογείως είναι για την προστασία από τις επιθέσεις και τις λεηλασίες, ενώ όμως αρχικά ήταν ένα προσωρινό καταφύγιο, κατέληξε εντυπωσιακό, με κελάρια, οινοποιεία, μονοπάτια, τούνελ, διαδρόμους και αρκετά μεγάλο για να χωρέσει 20 χιλιάδες ανθρώπους, με πράγματα και τρόφιμα.
Κάτω από τη μικρή πόλη Derinkuyu, 750 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Κωνσταντινούπολης, βρίσκεται το μεγαλύτερο σύστημα σπηλιών που έχει φτιαχτεί ποτέ από άνθρωπο και αποτελεί μια υπόγεια πόλη της Τουρκίας, η οποία μοιράζεται την ίδια ονομασία με την συμβατική Derinkuyu που βρίσκεται πάνω στο έδαφος. Το αρχαίο αυτό θαύμα της Ανατολίας έχει όλα τα στοιχεία ενός εξελιγμένου κέντρου, με σχολεία και εκκλησίες, αντί, όμως, να βρίσκεται στην επιφάνεια, σκαλίστηκε σε μαλακά ηφαιστειακά πετρώματα 60-85 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, κάπου ανάμεσα στον 7-8ο αιώνα π.Χ.. Ο λόγος που χτίστηκε υπογείως είναι για την προστασία από τις επιθέσεις και τις λεηλασίες, ενώ όμως αρχικά ήταν ένα προσωρινό καταφύγιο, κατέληξε εντυπωσιακό, με κελάρια, οινοποιεία, μονοπάτια, τούνελ, διαδρόμους και αρκετά μεγάλο για να χωρέσει 20 χιλιάδες ανθρώπους, με πράγματα και τρόφιμα.
Χτίστηκε γύρω στο 1200 και είναι μια μυστηριώδης, επιπλέουσα πόλη που αποτελείται από μια σειρά μικρών νησιών φτιαγμένα από ανθρώπους με βασάλτη, τα οποία χωρίζονται από ένα δίκτυο καναλιών. Βρίσκεται στο Pohnpei, περισσότερα από 3.600 χιλιόμετρα ανατολικά των Φιλιππινών, στο μέσο του Ειρηνικού και όπως καταλαβαίνετε, δεν αποτελεί και μεγάλη έκπληξη το ότι είναι σχετικά άγνωστη. Η Nal Madol αποτελούσε το συγκρότημα όπου κατοικούσε η ελίτ και κάθε νησάκι φαίνεται να έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό (μαγείρεμα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κατασκευές κ.λπ).
Ανατολικά του Λιβάνου στην πεδιάδα Beqaa βρίσκεται το καλοδιατηρημένο αξιοθέατο του Baalbek, το οποίο μετράει περίπου 9 χιλιάδες χρόνια, έχοντας προσελκύσει μια σειρά αρχαίων λαών, συμπεριλαμβανομένων των Φοινίκων, των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Χρησιμοποιούνταν ως θρησκευτική τοποθεσία, με ναούς αφιερωμένους στους θεούς όπως ο Βάκχος, ο Αφροδίτη και ο Δίας, με το ναό του Βάκχου, μάλιστα, να είναι μεγαλύτερος από τον Παρθενώνα. Ο γειτονικός ναός του Δία διαθέτει σήμερα μόλις 5 από τις 54 κορινθιακού τύπου κολόνες, αλλά παρά το λιγοστό τους αριθμό τους παραμένουν εντυπωσιακές με τα 22 μέτρα ύψος. Στα θεμέλια του ναού βρίσκονται 3 μεγάλιθοι που ανήκουν στους μεγαλύτερους του κόσμου, με την απάντηση στο ερώτημα του πώς κόπηκαν και μετακινήθηκαν να παραμένει μυστήριο.
Θυμίζει διαστημόπλοιο που στην κορυφή του έχει… γρασίδι, στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για μια από τα πιο σημαντικές μεγαλιθικές κατασκευές της Ευρώπης, η οποία κατασκευάστηκε περισσότερα από 5 χιλιάδες χρόνια πριν, κατά τη νεολιθική εποχή. Περιγράφεται συχνά στις ιρλανδικές παραδόσεις και ουσιαστικά είναι μια κατασκευή που μπορεί να δείχνει με ακρίβεια την ώρα, καθώς είναι ευθυγραμμισμένη με τον ήλιο και τα δωμάτιά της γεμίζουν με φως στη χειμερινή ισημερία. Κι όσο ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά, τόσο πιο πολύ φωτίζονται, ενώ ο σκοπός του ήταν να δείχνει την έναρξη της νέας χρονιάς. Έχει μήκος 76 μέτρα, ύψος 12 μέτρα, έκταση 4,5 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και όπως είναι φυσικό, βρίσκεται στη λίστα με τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.
Περίπου 30 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης Aurangabad, οι σπηλιές Ellora αποτελούν τον κολοφώνα της ινδικής αρχιτεκτονικής σε πέτρα. Οι 34 σπηλιές του μνημείου σκαλίστηκαν στην πέτρα των λόφων Charanandri ανάμεσα στον 6ο και τον 9ο αιώνα και σήμερα θαυμάζονται τόσο για τα γλυπτά, όσο και για τους αρχαίους τους πίνακες, αποτελώντας αριστουργήματα της βουδιστικής τέχνης. Μέρος του αξιοθέατου είναι και ο εντυπωσιακός ναός Kailasa, ο οποίος σκαλίστηκε σε πέτρα, ενώ στα 100 χιλιόμετρα βορειοανατολικά βρίσκονται οισπηλιές Ajanta που σκαλίστηκαν μεταξύ 2ου και 7ου αιώνα σε λόφους, με σκοπό να φιλοξενήσουν ναούς, χώρους προσευχής, βωμούς κ.λπ. Με τη φθορά του χρόνου, οι περισσότερες τοιχογραφίες ξέφτισαν, ακόμη, όμως και μετά από τόσα χρόνια, παραμένει ένα εκπληκτικό αξιοθέατο.
ΠΗΓΗ:clickatlife.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου