Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Εδώ Βραζιλία: Με «πειρατικό» και «Κάρα» πάμε για την πρόκριση!

 Η ώρα είχε πάει τρεις το απόγευμα στο εμπορικό κέντρο «Rio Mar», ένα από τα δύο μεγαλύτερα στο Αρακαζού. Φτάσαμε, με σκοπό να κάνουμε κάποια ψώνια, κυρίως αναμνηστικά, καθώς μπορεί αυτή να ήταν και η τελευταία μας μέρα σε αυτήν την πόλη. Μπήκαμε μέσα και δοκιμάσαμε την πρώτη έκπληξη. Σε κεντρικό σημείο είχε κατασκευαστεί ένα μεγάλο πειρατικό. Άραγε σημαδιακό;



 Μείναμε καμιά ώρα χαζεύοντας κυρίως τα μαγαζιά, με σκοπό να πάμε λίγο μετά μαζικά για ψώνια. Την ώρα όμως που εμείς ήμασταν έτοιμοι να κάνουμε μια… γερή κατάθεση, είδαμε ξάφνου τους πάντες να… φεύγουν. Μα είναι δυνατόν; Από την πρώτη μέσα που πατήσαμε το πόδι μας στο Αρακαζού, μάθαμε ότι τα εμπορικά κέντρα είναι ανοιχτά κάθε μέρα, Δευτέρα με Κυριακή, χωρίς διακοπή, από τις δέκα το πρωί ως τις δέκα το βράδυ. Τι έγινε και ξαφνικά όλα τα μαγαζιά έβαλαν λουκέτο; «Γιατί κλείνετε από τόσο νωρίς;», προσπαθήσαμε να ρωτήσουμε με σκόρπιες πορτογαλικές λέξεις και χρησιμοποιώντας κυρίως την νοηματική γλώσσα. «Γιατί παίζει η σελεσάο!», ήταν η απάντηση.
Το να δίνει αγώνα η Εθνική Βραζιλίας αποτελεί ξεχωριστή γιορτή. Το να αφορά ο αγώνας αυτός το Μουντιάλ που διοργανώνεται στην ίδια την χώρα, την κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερη. Και όπως συμβαίνει στις σωστές γιορτές… σταματάνε τα πάντα. Έτσι λοιπόν και εδώ! Μια ώρα πριν τη σέντρα, κλείσανε όλα τα καταστήματα. Μα όλα! Ακόμα και τα εστιατόρια στο βασικό εμπορικό κέντρο της πόλης. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται! Σα να υπάρχει μια ξαφνική στάση εργασίας. «Είναι σαν αργία», μας εξήγησαν, τονίζοντας μάλιστα ότι αυτό έχει και… νομική κάλυψη (!;) και αφορά όχι μόνο τα μαγαζιά αλλά και τις δημόσιες υπηρεσίες, τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, τα εργοστάσια, τα πάντα!
 Είναι ο δεύτερος περίεργος νόμος που μαθαίνουμε ότι υπάρχει εδώ, στην Βραζιλία. Ο πρώτος, σύμφωνα με όσα μας είπαν, γιατί δεν καθίσαμε να το ψάξουμε και ιδιαίτερα, είναι ότι μετά τις εννιά το βράδυ δικαιούσαι… να περνάς με κόκκινο τα φανάρια! Και να μην υπάρχει τέτοιος νόμος βέβαια, αυτό είναι κάτι που όλοι εδώ το εφαρμόζουν! Δεν υπάρχει ταξί και γενικά αυτοκίνητο στο οποίο να έχουμε μπει νύχτα, που ο οδηγός του να μην παραβιάζει τον ερυθρό σηματοδότη. Και δεν το κάνει στα μουλωχτά! Με κανονική ταχύτητα, μηδέν φρενάρισμα και… όποιον πάρει ο Χάρος. Και ενώ εμείς κάναμε τον σταυρό μας να βγούμε ζωντανοί, η εξήγηση που μας δόθηκε ήταν πιο αφοπλιστική: «Είναι πιο επικίνδυνο να σταματήσεις στον δρόμο τη νύχτα σε φανάρι, αφού συμμορίες στήνουν καρτέρι και μπορεί να σου επιτεθούν».
Αλλά ας επιστρέψουμε στην Σελεσάο! Που έβαλε τέσσερα γκολ, βγήκε πρώτη στον όμιλο και διασταυρώνεται με Χιλή! Για χάρη της, δεν έκλεισε μόνο το εμπορικό κέντρο του Αρακαζού. Όταν αντιληφθήκαμε ότι κινδυνεύουμε να μην πάρουμε κανένα αναμνηστικό, σπεύσαμε στην παραλία, εκεί που είναι τα ξενοδοχεία, όπου υπάρχει μία ξεχωριστή αγορά για τους τουρίστες, ένα μικρό Μοναστηράκι σε σμίκρινση (μεγάλη σμίκρυνση όμως). Και σε αυτά λοιπόν επίσης είχε μπει λουκέτο στα πάντα και όλοι οι μαγαζάτορες και όλες οι υπάλληλοί τους (κυρίως γυναίκες έχουν) μαζεύτηκαν παρά την καταρρακτώδη βροχή παραδίπλα, μπροστά από τις οθόνες, για να δουν το ματς και να πανηγυρίσουν το σόου του Νεϊμάρ και της παρέας του με τον ξεχωριστό βραζιλιάνικο τρόπο.
 Έχοντας συμπληρώσει πλέον ήδη 17 ημέρες στην Βραζιλία και κατά βάση στο Αρακαζού, ήρθε η ώρα να πούμε «αντίο» στην περιοχή που φιλοξένησε την Εθνική Ομάδα όλο αυτό το διάστημα. Πολλοί ντόπιοι και ντόπιες έχουν πλέον δεθεί με την ελληνική ομάδα και δεν κρύβουν ότι στον αγώνα με την Ακτή Ελεφαντοστού θα προσεύχονται για την νίκη – πρόκριση της χώρας μας. «Να φτάσετε μέχρι τον τελικό και να χάσετε εκεί 5-0 από την Βραζιλία», μας λέγαν γελώντας μετά τον δικό τους αγώνα. «Θα μαζευτούμε και θα το ζήσουμε με την ίδια ένταση, τώρα που σας γνωρίσαμε, αλλά μην περιμένετε να κλείσουμε και τα μαγαζιά μας για χάρη σας», έσπευσαν να προσθέσουν, διευκρινίζοντας: «αυτό μόνο για την σελεσάο το κάνουμε, για κανέναν άλλο».
 Αντίστοιχο κλίμα επικρατούσε το πρωί και στο ξεπροβόδισμα της Εθνικής για την Φορταλέζα. Κάμποσοι Βραζιλιάνοι και Βραζιλιάνες μαζεύτηκαν και άρχισαν να ζητωκραυγάζουν κάθε φορά που ένας παίκτης έμπαινε στο πούλμαν. Η Εθνική πέταξε το πρωί για την πόλη όπου θα δώσει τον τρίτο της αγώνα σε αυτήν την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, έχοντας μαζί και τις ευχές των Αρακαζιανών. Μέχρι και οι αστυνομικοί είχαν βγάλει κινητά και φωτογράφιζαν τους παίκτες, τους οποίους υποτίθεται ότι όφειλαν εκείνη την ώρα να προστατεύουν από τυχόν επιθέσεις, έτερον εκάτερον αν οι μόνες «επιθέσεις» που έχουν υποστεί οι παίκτες μας είναι από ντόπια κοριτσόπουλα που θέλουν να βγουν μαζί τους φωτογραφίες.
 Η ουσία είναι ότι ενώ η Εθνική θα γυρίσει στο Αρακαζού, πολλά μέλη της ελληνικής δημοσιογραφικής αποστολής έχουν ήδη ετοιμάσει τις βαλίτσες τους για την Ελλάδα και έφυγαν για την Φορταλέζα κουβαλώντας τες μαζί. Από εκεί, αν στραβώσουν τα πράγματα, θα πετάξουν για Σάο Πάολο και από εκεί για Ελλάδα. Παίκτες και παράγοντες θα επιστρέψουν αμέσως μετά το τέλος του αγώνα στο Αρακαζού για μερικές ώρες και κατά το μεσημέρι θα πετάξουν για Σάο Πάολο, ώστε απόγευμα να φύγουν για Μόναχο και από εκεί για Αθήνα, με άφιξη το απόγευμα της Πέμπτης. Αυτός είναι ο προγραμματισμός που υπάρχει.
Προς Θεού όμως, μην σπεύσετε να θεωρήσετε αυτόν τον προγραμματισμό ως προμήνυμα ήττας. Κάτι τέτοιο είχαμε κάνει όλοι πριν δύο χρόνια. Τότε, στο Euro της Πολωνίας, είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο πριν τον αγώνα με την Ρωσία. Οι πάντες, ακόμα και οι παίκτες, είχαμε μαζέψει μπαγκάζια, είχαμε φορτώσεις βαλίτσες, είχαμε πάει στο γήπεδο της Βαρσοβίας με πούλμαν έτοιμο μετά να μας μεταφέρει στο αεροδρόμιο καθώς, βάσει του σχεδιασμού, δυο ώρες μετά το τέλος του ματς θα πετάγαμε για Αθήνα. Ήταν βράδυ Σαββάτου, 17 Ιουνίου. Μέχρι που θα προλαβαίναμε ακόμα και να ψηφίσουμε στις εκλογές της επομένης! Ωστόσο ο Γιώργος Καραγκούνης είχε διαφορετική άποψη, η Ελλάδα νίκησε και απέκλεισε την Ρωσία και πέρασε στα προημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
 Οι πληροφορίες λένε ότι μετά την αναγκαστική απουσία του Κώστα Κατσουράνη, ο «τυπάρας» θα επιστρέψει για το ματς με τους Αφρικανούς στην βασική ενδεκάδα. Απέναντι σε αφρικανική ομάδα πετύχαμε πριν τέσσερα χρόνια την πρώτη μας και μοναδική μέχρι στιγμής νίκη σε Μουντιάλ. Οι στατιστικολόγοι μας δίνουν γύρω στο 20% πιθανότητες για να προκριθούμε, αλλά δεν παίζουν αυτοί μπάλα. Και ήδη μαθαίνουμε ότι τουλάχιστον μία ψυχή από την Αθήνα έχει ζητήσει ένα γκολ μετά… αφιέρωσης από τον αρχηγό, ως δώρο γενεθλίων. Λέτε;
Αν το κάνει πάντως, τότε θα έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε και εκείνα τα αναμνηστικά που θέλαμε και δεν μπορέσαμε ποτέ να αγοράσουμε λόγω της πρωτοφανούς αυτής «στάσης εργασίας» εξαιτίας του αγώνα της Σελεσάο…

Δεν υπάρχουν σχόλια :