Τα λιμάνια, οι εκδόσεις και οι «καλύψεις»

Στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από τρίτους μάθαιναν, μέχρι προχθές, ότι «υπάρχει κινεζικό ενδιαφέρον για τα ελληνικά έντοκα».

Επίσης, από τρίτους μάθαιναν και για το ρωσικό ενδιαφέρον, που υποτίθεται ότι θα μεταφραζόταν, από μέρα σε μέρα, από ρούβλια σε ευρώ. Στην τελευταία έκδοση, ωστόσο, που έγινε την Τετάρτη, δεν εμφανίστηκε ίχνος ξένου fund. Κι αν πριν από 10 μέρες, σε μια ανάλογη περίπτωση, είχαν «μπει» 100 εκατ. ευρώ, κινεζικής προέλευσης, δημιουργώντας προσδοκίες ότι «κάτι» μπορεί να γίνει προσεχώς, ήρθε η τελευταία έκδοση για να γκρεμίσει όλα τα όνειρα.

Κυρίως, στο Μέγαρο Μαξίμου. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες, η συνεννόηση για την έλευση της βοήθειας εξ Ανατολών φέρεται να γινόταν σε κορυφαίο –ή στις παρυφές της κορυφής– επίπεδο. Από τον «βαθμό» υπουργού και κάτω, κανείς δεν γνώριζε τίποτα, ενώ ο καθ’ ύλην αρμόδιος, Γιάνης Βαρουφάκης δεν σχολίαζε καν το ενδεχόμενο.

Διάψευση

Την ίδια ώρα, διπλωματικές πηγές, που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να το γνώριζαν, αν όντως υπήρχε τέτοιο ενδιαφέρον, το απέκλειαν κατηγορηματικά, τόσο σε ό,τι αφορά την κινεζική όσο και τη ρωσική έκφανσή του. «Τώρα, αν κάποιο fund αποφασίσει μεμονωμένα να κινηθεί, αυτό είναι άλλο θέμα. Συντεταγμένα, όμως, δεν υπήρχε καμία τέτοια κεντρική γραμμή» έλεγαν καλά ενημερωμένες πηγές στην «Κ». Και ανέφεραν ως παράδειγμα την περίπτωση των 100 εκατ. ευρώ της προπερασμένης Τετάρτης, την οποία αγνοούσαν όλοι οι υποτίθεται άμεσα εμπλεκόμενοι.

Γιατί όμως αποκλείεται μια τέτοια κίνηση, ρώτησε η «Κ». Για πολλούς και διαφορετικούς, ανά περίπτωση, λόγους, ήταν η απάντηση που πήρε αρμοδίως. Κατ’ αρχήν και εν αντιθέσει με ό,τι ενδεχομένως πιστεύουν στο πρωθυπουργικό γραφείο, η νέα διακυβέρνηση δεν έχει εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη στον βαθμό που απαιτείται για τέτοιου είδους κινήσεις.

Συν τοις άλλοις, ποτέ δεν τέθηκε τέτοιο αίτημα επισήμως από την ελληνική πλευρά. Αλλά και αν έμπαινε, τα ανταλλάγματα που θα ζητούνταν θα ήταν ανάλογα. Θεωρητικά μιλώντας, είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι η Μόσχα εδώ και καιρό κυνηγά έστω ένα μεγάλο project επί ελληνικού εδάφους και δεν έχει πάρει τίποτα. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης αποτελούσε διακαή πόθο ρωσικών εταιρειών. Το ίδιο και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Κάποια στιγμή, μάλιστα, είχαν δει το φως της δημοσιότητας δημοσιεύματα που αναφέρονταν στα ρωσικά σχέδια για τη μετεξέλιξη της Βόρειας Ελλάδας σε σταθμό (hub). Για πολλούς και διάφορους –και γεωστρατηγικούς– λόγους όμως ποτέ δεν προχώρησε τίποτα.

Πάντα θεωρητικά μιλώντας, από την πλευρά του το Πεκίνο θα ήθελε να τελειώνει κάποια στιγμή το σίριαλ με την αποκρατικοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) ή το project με το Θριάσιο. Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν προχωρά. Αυτό, βεβαίως, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά ότι Ρώσοι και Κινέζοι συνδυάζουν τη συμμετοχή τους στις εκδόσεις με την προώθηση των εδώ επενδυτικών τους συμφερόντων, όμως, από την άλλη πλευρά, ποιος μπορεί να το αποκλείσει κατηγορηματικά;

Ποιος μπορεί επίσης να αποκλείσει τον ρόλο που παίζει ο παράγοντας Ευρωζώνη και ειδικότερα η Γερμανία. Είναι αμφίβολο, για παράδειγμα, αν η Μόσχα θα αποφάσιζε σήμερα να δώσει ρευστότητα στην Ελλάδα, χωρίς να λάβει υπόψη της τον παράγοντα Βερολίνο. Οχι ότι θα του ζητούσε και την... άδεια, αλλά με το ουκρανικό ζήτημα ανοικτό, όλοι οι (γεωστρατηγικοί) λόγοι λαμβάνονται υπόψη.

Την ίδια ώρα, όπως επαναλαμβάνεται σχεδόν μονότονα απ’ όλους, «η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωζώνης». Συνεπώς, θα πρέπει πρώτα να επιχειρήσει να λύσει τα όποια θέματά της εντός των πλαισίων της και μετά θα πρέπει να αναζητήσει λύσεις αλλού.

Δεν αποκλείεται, ωστόσο, να το επιχειρήσει για μια ακόμα φορά μέσα στον μήνα στην Κίνα. Εκεί όπου θα βρεθούν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς για να προετοιμάσουν το έδαφος της επίσκεψης του πρωθυπουργού στο Πεκίνο, προς τα τέλη Μαΐου. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας θα επισκεφθεί και τη Μόσχα τον Μάιο...

Έντυπη