«Μη μου πεις ότι ακόμη είσαι μόνη σου! Τί θα γίνει παιδί μου με σένα;» μου είπε με τρόμο η παλιά μου φίλη, η Μαρκέλλα που - τί το ’θελα; - την πήρα να της ευχηθώ για τη γιορτή της… Εκείνη ετοιμάζεται να βαφτίσει το δεύτερο παιδί της, αφού παντρεύτηκε τον πρώτο της έρωτα από το σχολείο, λίγο μετά τις σπουδές μας. «Άντε να καταλάβει τώρα εκείνη που είναι στην ίδια σχέση από τα 16»,σκεπτόμουν, καθώς ψέλλιζα δυο τρεις λέξεις για να αλλάξω θέμα.
Ποτέ δεν μπόρεσα να «χωνέψω» το γεγονός ότι το να είσαι single πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους απανταχού δεσμευμένους ως… τεράστιο πρόβλημα, ένα βήμα πίσω από το να χαρακτηριστεί ανίατη αρρώστια! Γιατί πρέπει να θεωρείται παράξενο το να μην έχεις σχέση και μάλιστα πρέπει να απολογείσαι σε θείους, φίλους, δασκάλους και γείτονες, λες και διέπραξες ποινικό αδίκημα;
Ίσως φταίνε τα στερεότυπα της κοινωνίας και των… αμερικάνικων -και ελληνικών- ταινιών που μας βομβάρδισαν από την παιδική μας ηλικία με το happy end που ερχόταν μόνο αν έσμιγε ένα πολύπαθο ζευγάρι και ανέβαινε τα σκαλιά της εκκλησίας. Ίσως είναι η νοοτροπία που έχει επικρατήσει και «προωθεί» το διπλό μοντέλο παντού. Έχεις σκεφτεί πόσες ευκολίες έχεις όταν είσαι ζευγάρι; Έκπτωση στα ξενοδοχεία (ειδικά στη γαμήλια σουίτα), επίδομα γάμου, προτεραιότητα στις διπλές θέσεις σε λεωφορείο, πλοίο ή άλλο μέσο μεταφοράς (μη χωρίσεις το ζευγάρι)…
Όταν είσαι «διπλή» αυτομάτως οι φίλοι αρχίζουν να σε καλούν να πάτε μαζί για φαγητό (γιατί πάντα έβγαιναν ζευγάρια κι εσύ δεν κολλούσες), πας στο γάμο της ξαδέρφης με συνοδό και δεν σε κοιτούν με λύπηση λέγοντας «κρίμα μόνη της τόσο όμορφη κοπέλα», σταματούν τα προξενιά από τους γνωστούς σου όλων των ηλικιών με αδέρφια, ξαδέρφια, κουμπάρους, σκυλιά, γατιά (ό,τι τους βρίσκεται εύκαιρο), η παντρεμένη φίλη σου σε προσκαλεί μαζί με τον καλό σου στο εξοχικό της… Και η λίστα συνεχίζεται!
Κι όμως, όσο δελεαστικά κι αν ακούγονται όλα αυτά, εσύ έχεις επιλέξει να είσαι μόνη. Κανείς δεν σου το επέβαλε και δεν πρόκειται να κάνεις δεσμό… με το ζόρι για να ικανοποιήσεις τα γούστα κανενός. Κι όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να σε πείσουν ότι υφίστασαι ως ον μόνο αν είσαι «εις διπλούν», να είσαι σίγουρη ότι και οι ίδιοι ζηλεύουν κατά βάθος την ανεξαρτησία σου και την ολοκληρωμένη προσωπικότητά σου. Κι εδώ που τα λέμε τα πλεονεκτήματα του να είσαι single είναι πολλά περισσότερα απ’ όσα προαναφέραμε!
Και μέχρι η καρδιά σου να χτυπήσει δυνατά, τη στιγμή που θα βρεθεί αυτός ο «κάποιος» που θα αξίζει να θυσιάσεις τα καλά της εργένικης ζωής για να είσαι μαζί του, μη δίνεις σημασία στις «σειρήνες» που σου τριβελίζουν το μυαλό… Συνέχισε να απολαμβάνεις τα κοκτέιλ σου στην παραλία με τις κολλητές σου διαβάζοντας γυναικεία περιοδικά, κάνε shopping χωρίς να σέρνεις μαζί έναν τύπο που βαριέται και ψάχνει καρέκλα σε κάθε μαγαζί, κανόνισε διακοπές με τον κολλητό σου χωρίς γκρίνιες και ζήλειες, λιώσε στο τένις-χορό-γυμναστήριο ή ό, τι άλλο, χωρίς παράπονα ότι δεν του αφιερώνεις χρόνο, πήγαινε για δουλειά χωρίς το βάρος της βραδινής κρεβατομουρμούρας και του πρωινού τσακωμού!
Κι όταν έρθει το άλλο σου μισό, όπως συνηθίζουν να το χαρακτηρίζουν εκνευριστικά (μα νιώθει ολόκληρη κι από μόνη της κυρία μου!) και γίνει η χάρη σε όλους όσοι βιάζονται να σε αποκαταστήσουν, όλοι θα μπορούν πλέον ξεκάθαρα να δηλώσουν πόσο ήθελαν να ήταν στη θέση σου, τότε που ήσουν… μόνη!
ΠΗΓΗ:faysbook.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου